Gedicht # 2063

Vandaag las de presentator een bijzonder gedicht voor over een Japanse tekening ‘A Sudden Gust of Wind’ van Katsushika Hokusai uit 1832. Er wordt een brug geslagen naar Jeff Wall die de titel aan een gelijksoortig kunstwerk geeft. Geen wonder dat het gedicht een van de favorieten is van John Jansen van Galen. Het is een eenvoudig gedicht dat een hommage is aan een kunstenaar uit vervlogen tijden tot in het nu. Een beetje zoals een brief de tijd kan doorstaan.

Gedicht # 5454

Dit gedicht is de keuze van presentator Wilfried. Het is een gedicht over de gestorven vader en de zoon vertelt. Anne Vegter vindt dit gedicht beeldend, waarvan het beeld zo sterk is, dat je het niet vergeet, zonder pathos. Zelf vind ik dat ondanks dat het sterke verhaal waarover het verhaal gaat, een gestorven vader, de manier van schrijven sterk het verhaal vertelt. Intiem, met de vinger die opgetild wordt.

Gedicht # 5465

Vanmorgen luisterde ik naar het Oog op morgen, naar het gedicht dat uitgekozen is om op 27 januari voor te lezen. Het gedicht heeft geen titel en gaat over de afwas. Het eerste wat mij opvalt is de klank en het ritme. Het heeft aantrekkelijke klanken en melodie. Het is bijna een lied. Daarnaast zijn de beelden mooi en de ideeën. Het gedicht wordt voorgelezen door Rob. Op de facebookpagina van Het Oog op Morgen kun je het horen.

Afleiding tegen wedstrijdkriebels

Niets werkt beter tegen schrijfwedstrijdkriebels dan afleiding. Begin aan iets nieuws, ruim je kasten op, alfabetiseer je administratie voor mijn part of gooi oude e-mails weg, kook jam van broccoli, maak personages van je sokken, maar denk niet meer aan de wedstrijden waar je aan meegedaan hebt. Anders kan het je aanvliegen, dan kan een grote onrust zich van je meester maken, dan krijg je de wedstrijdkriebels en helaas helpt daar geen pil of zalf tegen. Aan een nieuwe wedstrijd beginnen wil ook weleens helpen, maar dan kom je op het gevaarlijke pad van steeds meer wedstrijden.

Er is een wereld buiten schrijven, wist je dat? Dus denk even niet meer aan een schrijfcursus, woordenboeken, schrijfboeken, opschrijfboeken, het groene boekje, free-writen, wedstrijden, opdrachten, blogs, tipartikelen, auteursfoto, media, schrijfvrienden en trek de wijde wereld in zonder te observeren.

Auteursfoto’s

IMG_9518

Zelden wordt bij een korte verhalenwedstrijd om een auteursfoto gevraagd. Bij Taligbro werden er wel foto’s gevraagd. Daarom heb ik de kans aangegrepen om door een professional foto’s te laten maken. Dit werd Kenneth Stamp. Als voorbereiding heb ik in ons dorp haar en make-up laten verzorgen. Het resultaat zie je hier.

In mijn hand de eerste bundel waar ik in sta, ‘Straat’ van City2cities ter ere van Kafka, met inleidend verhaal van A.L. Snijders, de meester van het zeer korte verhaal.

 

Voorbereiden op een uitreiking

Vaak wordt gevraagd voor te lezen als je wint. Soms ook het tweede of derde verhaal. Het is dan ook zinnig je verhaal of gedicht uit te printen of op je tablet mee te nemen en te oefenen. Lees hardop aan iemand voor en vraag hoe het overkomt, wat opvalt. Door gerichte feedback te vragen kun je aan de punten die opgenoemd werken.

Wat ook een zeer goed idee is om podiumervaring op te doen. Daarvoor zijn open podia zoals Capslock waar je een verhaal of gedicht kunt voorlezen in intieme sfeer. De drempel ligt lager dan bij een spannende wedstrijduitreiking.

Het zou niet belangrijk moeten zijn, maar aandacht voor je uiterlijk hoort erbij. Wat ga ik aantrekken is vaak mijn eerste vraag als ik hoor dat ik uitgenodigd word. Ik probeer iets uit te kiezen dat er leuk uitziet op een foto en waar ik me comfortabel bij voel. Als het even kan kies ik iets artistieks. Ik zie ook wel winnaars in spijkerbroeken. Alleen mijn haar doet soms raar alsof er wind door de zaal woei.

Meestal krijg je als winnaar een extra e-mail of hint. Dit doet de organisatie om er zeker van te zijn dat de winnaars ook komen, maar niet iedere wedstrijdorganisatie doet het.

Je kunt de winnaars van een vorige editie van de wedstrijd vragen stellen, mocht je ze op facebook kennen.

De beste tip tegen de zenuwen is om niet naar de wedstrijd te gaan om te winnen maar om interessante mensen te leren kennen. Laatste wedstrijd was ik vooral bezig met gezellig babbelen met iedereen toen ik te horen kreeg dat ik gewonnen had, en ik was daardoor nauwelijks gespannen. Mijn smoes dat ik mijn verhaal niet had meegenomen zodat ik niet zou hoeven voor te lezen werd weggelachen. Het ging goed ook al struikelde ik over de laatste zin.