Een brief schrijven

Gisteren heb ik een brief geschreven aan een schrijver, over mijn leven en zijn boek. Een brief is zoals een wandeling. De tijd die het duurt om het te lezen trek je samen op. Daarna gaat ieder zijns weegs. Je leert elkaar een beetje kennen. Zo is het ook bij het lezen van een boek.

Memoir is geen autobiografie

Gisteren een podcast beluisterd over wat een memoir is en hoe je het schrijft. In tegenstelling tot een autobiografie wordt het niet chronologisch geschreven, niet noodzakelijkerwijs. Het overwinnen van een groot levensprobleem kan de aanleiding zijn en je kunt ook aan het einde beginnen. Het wordt meer thematisch opgezet, vanuit het centrale thema wat bepaalt welke gebeurtenissen in je leven erin terugkomen. Dialoog kan leven in de memoir brengen, net zoals bij fictie. Er wordt niet van je verwacht dat je woordelijk verslag doet uit je geheugen, je werkt meer met hoe je je herinnert dat het zich vermoedelijk heeft afgespeeld. Iedereen weet dat het geheugen feilbaar is. Het gaat meer om het gevoel dat je er nu bij hebt. In principe kun je alle middelen van fictie inzetten en allerlei vormen bedenken.