Omdat ik verhuizen moet, dacht ik, waarom geen spiegel? En omdat ik bezig was met gedichten op voorwerpen (in mijn gedichten woon ik) dacht ik: een gedicht op een spiegel laten graveren? Dit bleek voor een redelijk bedrag mogelijk. Dus ik klom in de pen en schreef een zeer persoonlijk gedicht aan mezelf dat voor anderen wellicht weinig begrijpelijk is maar voor mij een herinnering. Het hoeft niet altijd universeel te zijn. Er is iets voor te zeggen om juist iets hoogstpersoonlijk aan jezelf te schrijven.
Odile Schmidt 