Sporadisch ga ik bundels korte verhalen bespreken, niet als recensie maar om ervan te leren. De eerste was een bundel van Annette van ‘t Hull, de tweede is ‘Contact’ van Jeannette Jansen-Kim. Ze debuteerde met deze bundel, waarin meerdere winnende korte verhalen, rond een thema: contact. Wat is het geheim van het succes van deze verhalen?
De schrijfstijl van de verhalen varieert mee met de inhoud van het verhaal. Er is sprake van een pallet van stijlen, waarbij de hoofdpersonen de toon zetten. Bijzonder aan deze bundel is de aandacht voor de plot en voor de spanning die uit de personages voortvloeit.
De plots doen me denken aan meesterverteller Agathe Christie, hoewel het niet allemaal thrillerverhalen betreffen. Dit komt omdat ze tot in de puntjes doordacht zijn en fris (niet cliché) aanvoelen. De personages zijn spannend gekozen en blijven me weken na het lezen nog bij. Het zijn vaak personages die uit de band springen, die onverwachts een andere dan gebruikelijke draai aan hun leven geven.
Nergens overstemt de verteller in Contact de personages. De schrijver is onzichtbaar en staat niet tussen de lezer en het personage in.
Opdrachten:
1.
Bestudeer het plot in een van de verhalen van Jeannette en in een van jouw eigen verhalen. Hoe heeft Jeannette het plot over de alinea’s verdeeld? Waar liggen de verrassingen / plotwendingen? Doe hetzelfde bij een van jouw verhalen dat meer plotgedreven is. Welke lessen kun je hieruit trekken?
2.
Bestudeer een hoofdpersoon uit een van de verhalen van Jeannette en een van jouw personages. Wat zijn de verschillen / overeenkomsten? Zijn jouw personages spannend? Lijken ze uit het leven gegrepen? Hebben ze een eigen stem? Worden ze overstemd door de verteller?
Reblogged this on stymphatica.
LikeLiked by 1 person
Dank je wel voor het rebloggen!
LikeLike