Zoet bezinnen

Blijkbaar ben ik iemand waarbij het verstand regeert boven de emotie. Mijn emoties hobbelen meestal achter mijn gedachten aan. Nu twee docenten gezegd hebben dat mijn schrijfstijl in orde is (helder en poëtisch / vlotte en originele schrijfstijl) moet ik er aan wennen dat het zo is, omdat ik drie jaar geleden nog kritiek kreeg op mijn schrijfstijl. Ik heb er hard aan gewerkt. Veel laten proeflezen, veel schrijfstijlboeken gelezen, veel geschreven en literatuur gelezen, blijkbaar met resultaat. Maar het bijpassende gevoel, tevredenheid en vertrouwen, heb ik nog niet. Misschien komt het omdat ik me afvraag of mijn streven hoger ligt dan het niveau dat ik nu heb bereikt. Of zoals John Vorhaus zegt, je kunt een goed verhaal schrijven, maar om echt zeer goed te schrijven moet je van je heuvel af gaan, de valei indalen en de hoge berg beklimmen. Misschien vind ik dat ik nog beter kan en dat ik nog harder mijn best moet doen, vind ik dat ik te gemakzuchtig ben, niet alles geef wat ik te geven heb.